سلام
عرض کنم که این چند وقت خیلی خوب پیش نرفت؛ ولی خب بد هم نبود. نسبتا راضی هستم. میتوانست بهتر باشد. هر چه بود گذشت
بعد اینکه داشتم به این فکر میکردم که تنها راه بدست آوردن respect کسب یک رتبه دهان پر کن در کنکور ارشد است
چیزی که خیلی به آن نیاز دارم بستن دهان برخی از اقوام و آشنایان است
میخواهم جزو 20 نفر اول رشته خودم باشم و قیافه آنها را هنگامی که بهترین دانشگاه قبول میشوم ببینم، آن موقع مثل خودشان رفتار میکنم؛ جوری نگاه میکنم که گویی اصلا ندیدمشان؛ قیافه شان دیدنی است، خیلی خیلی دیدنی.
من میتوانم
این را مطمئنم
بعد از 22 سال سن آنقدر به توانایی های خودم اعتماد دارم
که بتوانم پوزیشن خاصی را برای خودم متصور شوم
هربار که در رویا، محل تحصیل ارشدم را میبینم آنقدر نعشه میشوم که نمیخواهم چشمانم را باز کنم
نگاه های سنگین آنها جسم و روحم را آزار میدهد
من اما میخواهم برای همیشه این بازی کثیف را تمام کنم
for ever
هر چقدر که کار برایم سخت باشد، هرچقدر که پروژه سخت تعریف شده باشد، هرچقدر که کارآموزی وقتم را بگیرد، هرچقدر که بیخوابی بکشم، هر چقدر که استخوان هایم خرد شود، هرچقدر که چشمانم از حدقه بیرون بزنند و سرم از شدت درد بترکد
من تسلیم نمیشوم
and now, I 'm ready
فقط چند کار کوچک مانده که باید همین چند روزه تمامشان کنم و یا علی
پس برویم برای رتبه زیر 20 ارشد
نظر شما چیست؟
آیا موفق میشوم؟
not immediately but definitely.
درباره این سایت